{"items":["5fd227ac76f0be0017a1139f","5fd227ac76f0be0017a1139e","5fd227ac76f0be0017a113a0"],"styles":{"galleryType":"Columns","groupSize":1,"showArrows":true,"cubeImages":true,"cubeType":"max","cubeRatio":1.7777777777777777,"isVertical":true,"gallerySize":30,"collageAmount":0,"collageDensity":0,"groupTypes":"1","oneRow":false,"imageMargin":5,"galleryMargin":0,"scatter":0,"rotatingScatter":"","chooseBestGroup":true,"smartCrop":false,"hasThumbnails":false,"enableScroll":true,"isGrid":true,"isSlider":false,"isColumns":false,"isSlideshow":false,"cropOnlyFill":false,"fixedColumns":0,"enableInfiniteScroll":true,"isRTL":false,"minItemSize":50,"rotatingGroupTypes":"","rotatingCropRatios":"","columnWidths":"","gallerySliderImageRatio":1.7777777777777777,"numberOfImagesPerRow":3,"numberOfImagesPerCol":1,"groupsPerStrip":0,"borderRadius":0,"boxShadow":0,"gridStyle":0,"mobilePanorama":false,"placeGroupsLtr":false,"viewMode":"preview","thumbnailSpacings":4,"galleryThumbnailsAlignment":"bottom","isMasonry":false,"isAutoSlideshow":false,"slideshowLoop":false,"autoSlideshowInterval":4,"bottomInfoHeight":0,"titlePlacement":["SHOW_ON_THE_RIGHT","SHOW_BELOW"],"galleryTextAlign":"center","scrollSnap":false,"itemClick":"nothing","fullscreen":true,"videoPlay":"hover","scrollAnimation":"NO_EFFECT","slideAnimation":"SCROLL","scrollDirection":0,"scrollDuration":400,"overlayAnimation":"FADE_IN","arrowsPosition":0,"arrowsSize":23,"watermarkOpacity":40,"watermarkSize":40,"useWatermark":true,"watermarkDock":{"top":"auto","left":"auto","right":0,"bottom":0,"transform":"translate3d(0,0,0)"},"loadMoreAmount":"all","defaultShowInfoExpand":1,"allowLinkExpand":true,"expandInfoPosition":0,"allowFullscreenExpand":true,"fullscreenLoop":false,"galleryAlignExpand":"left","addToCartBorderWidth":1,"addToCartButtonText":"","slideshowInfoSize":200,"playButtonForAutoSlideShow":false,"allowSlideshowCounter":false,"hoveringBehaviour":"NEVER_SHOW","thumbnailSize":120,"magicLayoutSeed":1,"imageHoverAnimation":"NO_EFFECT","imagePlacementAnimation":"NO_EFFECT","calculateTextBoxWidthMode":"PERCENT","textBoxHeight":26,"textBoxWidth":200,"textBoxWidthPercent":65,"textImageSpace":10,"textBoxBorderRadius":0,"textBoxBorderWidth":0,"loadMoreButtonText":"","loadMoreButtonBorderWidth":1,"loadMoreButtonBorderRadius":0,"imageInfoType":"ATTACHED_BACKGROUND","itemBorderWidth":0,"itemBorderRadius":0,"itemEnableShadow":false,"itemShadowBlur":20,"itemShadowDirection":135,"itemShadowSize":10,"imageLoadingMode":"BLUR","expandAnimation":"NO_EFFECT","imageQuality":90,"usmToggle":false,"usm_a":0,"usm_r":0,"usm_t":0,"videoSound":false,"videoSpeed":"1","videoLoop":true,"jsonStyleParams":"","gallerySizeType":"px","gallerySizePx":1000,"allowTitle":true,"allowContextMenu":true,"textsHorizontalPadding":-30,"itemBorderColor":{"themeName":"color_12","value":"rgba(243,243,243,0)"},"showVideoPlayButton":true,"galleryLayout":2,"calculateTextBoxHeightMode":"MANUAL","targetItemSize":1000,"selectedLayout":"2|bottom|1|max|true|0|true","layoutsVersion":2,"selectedLayoutV2":2,"isSlideshowFont":true,"externalInfoHeight":26,"externalInfoWidth":0.65},"container":{"width":220,"galleryWidth":225,"galleryHeight":0,"scrollBase":0,"height":null}}
1 listopada i Święto Zmarłych to czas melancholii i wspomnień. Osoby, które pozostają w naszych sercach, ale „ruszyły” w To nieznane, nierzadko zajmują ogromną przestrzeń naszego myślenia. Dobre to święto, choć mało finezyjna nazwa – a w zasadzie chyba nawet ciężka w swoim prozaicznym wymiarze – powoduje, że społeczeństwo, zaczynając od Kościoła, przyjmuje pewną formę łagodzenia myślenia o śmierci, zmarłych, smutku, stracie…
Halloween w obecnie występującej, pociesznej formie dyniowo-strachołakowej to względnie nowa w Polsce tradycja. Ciekawy i przystępny sposób znieczulania. Zabawna forma myślenia o zmarłych i radzenia sobie z niepojętym wymiarem, jakim jest śmierć. Wszystkich Świętych i Zaduszki to z kolei kościołowe uroczystości, które niejako eliminują myślenie o tych, którzy nie dostąpili „zbawienia” – bo przecież, na chłopski rozum, nie wszyscy są czy stają się świętymi (zależy, kto w co wierzy).
Śmierć to dziwny temat. Naturalna kolej rzeczy, ale dziwny. Podobnie jak smutek, który pozostaje w sercu, kiedy kolejna osoba zmienia stan swojego jestestwa – oddaje ciało ogólnie pojętej matce Ziemi i nie wiadomo, gdzie przenosi się wraz z duszą. Teorie nieba, piekła i czyśćca, reinkarnacja lub (chyba najbardziej optymistyczne) przejście w stan nieistnienia są wymiarami, w które możemy wierzyć lub nie. Mogą dawać nadzieję na życie po śmierci lub przynajmniej na iluzję, że ból istnienia ustaje. Nie zmienia to jednak faktu, że strata pozostaje stratą i wiąże się ze smutkiem, którego nie lubimy. Święto Zmarłych sprzyja refleksji na ten temat.
Smućmy się, ale pamiętajmy. Historie naszych przodków – podobnie jak nasze własne – są ekscytujące w każdym wymiarze. Pamiętajmy i korzystajmy z możliwości ich uwieczniania (jakkolwiek pompatycznie brzmi). Niech będą to portrety i karykatury (takie malowane), albumy ze zdjęciami, pamiętniki i dzienniki, auto- i biografie.
Niech będą sposobem radzenia sobie z życiem, cechami charakteru, ze smutkiem, przemijaniem chwili tudzież stratą. Warto pamiętać i wyciągać lekcje. Chłonąć przeżycia przodków, i nie tylko, oraz ich postawy, atuty i defekty ogólnego ich jestestwa, aby w mniej inwazyjny od psychoterapii sposób zrozumieć własne zachowania i decyzje, jakie podejmujemy.
Nieistotne, czy geny wpływają na nasz aktualny „real”, czy energia wszelako rozumianego kosmosu, czy doświadczenia z dzieciństwa, środowisko, w jakim żyjemy, czy „banalne” bycie kobietą lub mężczyzną... W przeszłości i teraźniejszości kryje się jutro. Strategicznie dobrym posunięciem być może zatem poznanie zarówno tego, co było, jak i tego, co jest i dzieje się w naszych sercach, głowach czy nawet żołądkach... Bezrefleksyjne powielanie schematów skutkuje tym, co było. Nic nowego nie wnosi, więc, tym bardziej, skoro historia będzie się powtarzać, lepiej ją znać i być świadomym tego, co niesie i na co się ewentualnie przygotować.
Miałam możliwość redagowania i tworzenia okładki do dziennika zawartego w formie książki (powyżej). Chęć przekazania młodym pokoleniom wartości i prawd, jakie towarzyszyły dziadkowi. Poszło. Okrągła rocznica urodzin Pana dziadka była zwieńczona publikacją Jego myślenia o tym, co było i o tym, co będzie.
Proponuję każdemu wygrzebać z szafy stare portrety, zdjęcia, listy, albumy i zapytać tych, co żyją o to, co było. Potem przemyśleć, jak to się ma do stanu obecnego. Jak to się ma do nas – do Ciebie.
Pozdrawiam melancholijnie,
Zakrzewska.art
